​

​

Ergenlik döneminde ben kimim sorusunu kendini soran, kendini keşfetmeye, tanımaya çalışan bireyler zaman zaman aile üyeleri ve çevresindeki diğer kişiler ile sorunlar yaşayabilmektedir. Ergenlik dönemindeki bireyler bu dönemin getirdiği normal sayılabilecek problemler deneyimleyebilecekleri gibi, içinden çıkamadıkları sorunlarla da boğuşuyor olabilirler. Bireyler 18 yaşın altında olduğundan aileleri ile seansa gelirler (gizlilik, fiyat anlaşmaları gibi formların imzalanması için), zaman zaman ailenin de sürece dahil olması da istenebilir, fakat eğer ergen birey tek başına sürece devam etmek isterse ailenin çocuğun alanına saygı duyması beklenir. Terapi sürecinde aileye bildirilmesi gereken bir durum olduğunda terapist aileyi bu durumlardan haberdar etmekle yükümlüdür (örneğin; kendine ya da başkalarına zarar verme durumları), terapistin aile ile paylaşılmasını düşündüğü diğer konularda ise ergen birey ile bunun nasıl paylaşılacağı konusunda çalışılır. Tıpkı diğer terapi türlerinde olduğu gibi ergen birey ile terapistin terapötik bağ kurması (kendisini güvende ve anlaşılır hissetmesi, yargılanmayacağını bilmesi) sürecin başarısında önem arz eder. Süreçteki istikrar ve çabası ile ergen birey, alanında uzman terapistin desteği ile söz ettiği problemlerle ve olumsuz duyguları ile baş etme stratejileri geliştirebilir.

​

Ergen Psikoterapisi'nde Çalışılan Bazı Konular: Ergenlik dönemi sorunları, sınav stresi, yalnızlık ve özgüven eksikliği, sosyal ilişki ve uyum problemleri, öfke problemleri, ilişkisel zorluklar, aile içi iletişim.